Ας μιλήσουμε ανοιχτά

Ξεκινώ να γράψω αυτό το άρθρο μου στην προσπάθεια μου να σας μεταφέρω κάποιες σκέψεις μου με αφορμή τα ερεθίσματα που μου έχουν δημιουργηθεί από τις παρατηρήσεις και ακούσματα που έχω.

Επικεντρώνομαι στον φόβο της απώλειας και αυτό γιατί ο φόβος μοιάζει να έχει καλύψει τις λεπτές πτυχές της θλίψης για τις συσωρευτικές απώλειες που δημιουργούνται κάθε στιγμή στην καθημερινότητα μας. Ο αόρατος ιός έχει την δυνατότητα να σκοτώσει όχι μόνο φυσικά αλλά και ψυχικά, μένουμε στο σπίτι για να είμαστε ασφαλείς, μένουμε με κλειστές τις πόρτες ταυτόχρονα κλείνουμε ασυνείδητα τις ψυχικές μας πόρτες σε ότι για εμάς ήταν πολύτιμο, σε ότι είχε αξία για να συνεχίζουμε την εξέλιξή μας. Αλλοιώνεται το αίσθημα του ανήκειν, περιορίζεται με βίαιο τρόπο πίσω από κλειστές πόρτες, η προσπάθεια να καταλάβουμε τι συμβαίνει δημιουργεί περισσότερο άγχος, η αναμονή για τον περιορισμό και την έξοδο δημιουργεί πολλαπλές ματαιώσεις καθηλώνοντας μας στην ενημέρωση διφορούμενων μηνυμάτων, από την μία ακούμε για τους θανάτους και την εξάπλωση, και από την άλλη οι διαφημίσεις για προϊόντα που ίσως αυτή την περίοδο να μην είναι χρήσιμα έχουν ακουμπήσει το κόκκινο.

Η πραγματικότητα είναι ότι απομακρυνόμαστε από τον κόσμο και αυτή η απομάκρυνση είναι παράλληλα και η έλλειψη αέρα η έλλειψη του τρόπου που αναπνέουμε.

Ωστόσο, αυτό που θέλω να εστιαστώ εδώ δεν αφορά την διαδικασία του περιορισμού αλλά την αναγνώριση των απωλειών που δεν ομολογούνται ανοιχτά.

Απώλεια του χώρου:

Ο χώρος του σχολείου της εργασίας, της οικογενειακής θαλπωρής, έχουν γίνει όλα κεντρικά σημεία εντός σπιτιού, αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο ζούσαμε μέχρι σήμερα.

Η προσπάθεια να συγχρονιστούν όλοι μέσα στον χώρο του σπιτιού προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν τις καινούργιες καταστάσεις έχει οδηγήσει σε μεγάλη σύγχυση, απογοήτευση και απόγνωση, και κάποιες στιγμές και εντάσεις που είναι δύσκολο να περιοριστούν.

Η απώλεια της πραγματικότητας:

Τίποτε δεν είναι όπως το γνωρίζαμε καλούμαστε να σκεφτόμαστε με έναν νέο τρόπο, έναν τρόπο που είναι ακόμα άγνωστος για πολλούς, και αυτή η μετάβαση δημιουργεί θλίψη, χάνουμε κάτι που είναι οικείο για εμάς, και τα αντιμετωπίζουμε σιωπηρά, ως τα οικογενειακά Μυστικά που πρέπει να κρυφτούν στον φόβο της έκθεσης.

Απώλεια της αυτονομίας:

Σε κάθε ανάγκη εξόδου χρειάζεται να στείλουμε μήνυμα, ο φόβος για το πρόστιμο παράλληλα με τον φόβο της εξάπλωσης του ιού μας περιορίζει ώστε να παρατηρήσουμε ξεκάθαρα ότι αυτό που μας δημιουργείται είναι η απώλεια του να είμαστε αυτόνομοι, μας περιορίζει την ελευθερία, μας απομακρύνει από τις βασικές ανάγκες μας. Για κάποιους, αυτό είναι καταστροφικό καθώς είχουν μείνει σε πλήρη απομόνωση.

Απώλεια της οικειότητας:

Ο τρόπος που μας βομβαρδίσουν με πληροφορίες όπως τον ψυχαναστικό τρόπο που αφορά το πλύσιμο των χεριών, ή τα αόρατα σταγονίδια του ιού για μετάδοση, θα μπορούσα θεραπευτικά να τα μεταφράσω ως φόβο οικειότητας, ότι είναι οικείο μοιάζει να είναι και επικίνδυνο, σε μια εποχή που η οικειότητα είναι το αντίδοτο φαίνεται να αφαιρείτε με έναν τρόπο εισβολής θανάτου.

Απώλεια αναπνοής:

Αν και η μάσκα φαίνεται να είναι το είδος προστασίας η άλλη όψη του νομίσματος είναι ότι περιορίζει τον τρόπο που αναπνέουμε αλλάζοντας ολόκληρη την διαδικασία αναπνοής καθαρού αέρα. Και όσο να μην το καταλαβαίνουμε η εισπνοή- εκπνοή (οξυγόνο- διοξείδιο του άνθρακα).μέσα από την μάσκα δημιουργεί δυσλειτουργίες στα κύτταρα μας.

Απώλεια της κίνησης:

Εμείς οι Έλληνες έχουμε μάθει ότι η κίνηση είναι το όχημα για την εκτόνωση, την συνάντηση, την αλληλεπίδραση με άλλους, είναι ένας δημιουργικός τρόπος ζωής (χορός, άσκηση) όπως και το τραγούδι για να μπορούμε να εκτονώνουμε τις συναισθηματικές μας συμφορήσεις, αυτό έχει περιοριστεί στον χώρο του σπιτιού ή σε κάποια μέτρα κοντά από το σπίτι. Έχει αφαιρεθεί η επιλογή του τόπου, του χώρου, του χρόνου, η ελευθερία να αποφασίσουμε πως, πότε, και με ποιο τρόπο έχουμε ανάγκη να κινηθούμε. Αυτό λειτουργεί συσωρευτικά τόσο στο σώμα όσο και στον εγκέφαλο, οι λειτουργίες αλλάζουν και αυτό είναι δύσκολο να προβλέψουμε την έκταση που θα προκύψει στην ψυχική υγεία.

Απώλεια ήρεμου ύπνου:

Μερικές φορές η απελπισία και η απόγνωση είναι δύσκολο να ομολογηθεί. Και ότι δεν ομολογείται στην καθημερινότητα μοιάζει τα όνειρα να παίρνουν τον ρόλο του διαμεσολαβητή, να επεξεργαστούν, να ανατροφοδοτήσουν, και να αποκωδικοποιήσουν τα συναισθήματα που δεν ομολογούνται, αρκετοί άνθρωποι αναφέρονται στην έλλειψη ύπνου και τα καταδιωκτικά όνειρα που τους δημιουργούν μια εξάντληση στην καθημερινότητα τους. Αυτό που παρατήρησα είναι ότι ο ανήσυχος ύπνος και η έλλειψη του επιφέρει δυσλειτουργία στο νευρικό σύστημα με αποτέλεσμα τα άτομα να είναι επιρρεπείς σε διαμάχες και επιθετικές συμπεριφορές. Από την θεραπευτική μου πλευρά νοιώθω ότι είναι μείζων θέμα που χρήζει άμεση θεραπευτική βοήθεια και στήριξή, αν μπορούμε να εστιάζουμε στην πρόληψη της ψυχικής υγείας.

Έχω την εντύπωση ότι όλοι μπορούμε να σκεφτούμε θετικά, μπορούμε να κάνουμε μια θετική σκέψη κάθε μέρα, μπορούμε να δώσουμε δύναμη στις θετικές σκέψεις μας, αρκεί να έχουμε αναγνώριση, επίγνωση, και κατανόηση για τις πραγματικές απώλειες που συμβαίνουν σε έναν κόσμο μου διαμορφώνεται, ανασυγκροτείται, αλληλοσυμπληρώνεται, με έναν τρόπο που είναι άγνωστος ακόμα για πολλούς από εμάς.

Μένουμε ασφαλείς με επίγνωση αναγνώριση και φροντίδα για τον εαυτο μας και τους άλλους..

Κυριακή Μερτζάνη

Σχεσιακή Ψυχοθεραπεύτρια MSc

Ατομική – Ομαδική Σχεσιακή Θεραπεία

Εφήβων – Ενηλίκων – Ζεύγους

Ερευνήτρια για την αναπαραγωγή των διαγενεολογικών ψυχικών τραυμάτων.

Συντονίστρια ομάδων Εφήβων – Ενηλίκων

Με μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στην Σχεσιακή Ατομική Ψυχοθεραπεία

στο Institute for Relational & Group Psychotherapy ΙΣΟΨ

Ειδικευόμενη ως ομαδική θεραπεύτρια στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα ειδίκευσης στην Ομαδική Σχεσιακή Ψυχοθεραπεία κατά το μοντέλο του Irvin Yalom στο Institute for Relational & Group Psychotherapy ΙΣΟΨ

Ειδικευόμενη στο Διατμηματικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα Εισαγωγής στην Θεωρία & Πράξη της Σχεσιακής Ψυχανάλυσης και Ψυχοθεραπείας του Institute for Relational & Group Psychotherapy ΙΣΟΨ στο ΨΝΑ Δρομοκαΐτειο.

Μέλος της American Psychological Association APA

Μέλος της International Association for Relational Psychoanalysis and Psychotherapy​ IARPP New York

Μέλος του American Group Psychotherapy Association AGPA

Τηλέφωνο επικοινωνίας:2107703823 -6909434978

mail επικοινωνίας: kikimertzani@gmail.com

https://www.healthofsoul.gr/

http://kikimertzani.wixsite.com/website